gidecek bir yerim olmalý
sessiz sedasýz
kývrýlmalýyým bir köþeye
gözlerimi kapatýp
hissetmeliyim
yaþamý
derin derin
solumalýyým doyasýya
artýk ne kaldýysa
kýrk dokuzdan öteye...
kurunca soframý
anlamalýyým ne yediðimi
aðzýmda tat
ruhumda huzur
beklemeliyim geceyi
pürtelaþ
yataðým, yorganým, yastýðým
basmalý baðrýna beni
bir mucize olmalý
sinmeli yaralarýmýn üstüne
ana kokusu
uyumalýyým deliksiz bir uykuyla
uyumalý rüyalarýmýn karanlýk yanlarý da
gülümsemeli düþlerimin prensi
tutup ellerimden yâr sýcaklýðýnda
öperek uyandýrmalý beni
dökülmeli baþýmdan aþaðý
aþk çiçekleri
gelincik
koþmalýyým güneþe doðru
olabildiðince hýzlý
nefes nefese
oradan da yýldýzlara, aya
artýk ne kaldýysa
kýrk dokuzdan öteye
ýþýmalý gözlerim
doyasýya
düþürüp yakamdan tüm kederleri
sýzýlarý
yalnýzlýklarý
kalabalýklarý ki, yalnýzlýktan da beter
gidecek bir yerim olmalý
umut
ellerimi uzattýðým yerde
öpmeli yüreðimden
kýrmýzý
yoksulluðum
sona ermeli
sarý
siyah
gri
yerini
mavi ve beyaza býrakmalý
Saadet Ün-13.01.2012