hep biraz yorgunuz
tufanla kanatlanýr malihülyalar
umutlar savrulur toz bulutunda
kem bakýþlarla daðýlmýþ bir hilâl akseder
sýrtýmýzda taþýnýr yalnýzlýðýmýz
’seni seviyorum her baharla yaþamak ar veriyor’
ey dudaklarý bal tutan
azýksýz yaþayan huri
düþümüzü üzerine kusan takma kirpikli
orada azýlý bir çiçek unutulmuþ yýkanýr
dýþýnda bir baþkasý yaþlanýr bölünerek
ey giyotinsi açlýk kesiksiz ayaklanýþ
’seni hayvan gibi seviyorum göçük altýnda kaldým’
ey gececil aþk
su kadar ýssýz
doðuþa müjde sunar yumaðý kýrgýn düþler
dirilir þehrine el ayak çekilince
hiçliðin üleþti kan kustu kalbime
acýlarla yoðurdum zihnimde seni
sanki aþk için zülfüne umut sundum
parça parça olmuþuz yankýr acýlar
’seni benmiþim gibi seviyorum’
ey fani yâr
buhar gibi ses-siz
sevgi bizim iþimiz
utandýrýr bu aþk bu yüzden burukluðum
ve hasreti yaþadým hep ruhuma gömerek
eridi dünlerim çilem tasam bitmedi
aþk’mý tattýðým zehirmi içtiðim
zamansýz kirpiðimden düþtü mor hayat
‘’seni seviyorum ýþýk sönünceye dek!
ey ay ýþýðým
alevine bekleþir
fýrtýnadýr yangýným
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.