her yaþam sonrasý ölüme yürür
o dipsiz fýsýltýya dökülür þeffaf gençlik çaðý
boyunda kemend gevþer biraz ölgün
sefer hâyaleymiþ meðer ezel ebed arasý
izdir o yanýk; el ve ayaktý yanan
billurdan ateþ deryalarýnda
düþ/müþ sine-i sad silindi alnýn yazýsý
varlýk yýldýzý yürüdü hakkýn divanýna
o sýrlý mânâ ki çözülemedi!
hâin nefis vebâlidir bir çelmelik ölümün
gözlerini baðladý mayaladý zevkleri
tepe taklak yuvarlandý; zamanýn sýrlý aðýnda
sýzýlar denizinden
bir yaðýzlýk lahza; süpürür yalnýzlýðý
diriliþi bekliyor herkes; açýl kâinat!
Nar’ý ateþ girdabýna maðlûp her diri
zürriyet o vecde râm olsun!
kimseler kalmasýn yeryüzünde
Ýçine girsin hicab o hâin kýzýl korun
ufuklarýn kutlu sesiyle dursun aciz kalp
yansýn sýzan ýþýklar gibi tenhada
irin olup aksýn fâni zevkler
çarpýþarak çekilsin mavi gecelerden
saçlarýn kýrýlmaða durduðu kýrgýn bir mevsim
orda feza darlaþýr korkunç uçurumlar
þehrayin bir þölen çümbüþ alaný
berhavâ aðaçlar berhavâ huriler
sýðmaz dipsiz çukura sükûtu süzülür
bütün âlem en baþtan münzevi yani
ve hükümdar olunmayan âhýret
gidiyor diriler
yüzgeçleri açýlmýþ
kararmýþ aydýnlýða.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.