bir çizgiyi düþsel karelere ayýran þair (belki de þizofreni)
köþelere ölümü yerleþtiriyor
berzah girdabýnda kýrýlýyor kalem
firarisi yazýlacak en yiðit destana
ey, kuþatýlmýþ merkez mihveri!
ey, vuslata özgürlüðü asýlý kalmýþ!
gölgelere tasan yaðsýn her gece
zevke ýzdýrap konulunca güzel
paþa kapýsý
ancak dördüncü kat
kaçak bir harçla kundaklanmýþtýr
ve düþüm hanesine malzeme ofisinden bir devlet defterine
yedi yýldýr ikramiyeli emeksiz kazýlmýþ yazýlmýþtýr adý
taþýnmaz sorularla savrulup yüreði
gülerken aðlar her seher vakti
aþk’a beyazý yürüyor
yýldýzlar bir bir nöbetteler
hâlâ çaðýrýr o paþakapýsý ýramýþ penceresine
sevgiye adadýðý yâre adadýðý turnalarý
ecel yansýrken sýrlý parmaklýklara
turna kanatlarýndan iner
merdiven kurup
mýrýldanýr bir þiir
gökyüzüne mühürleyip asmýþtýr
martý sesi eþliðinde virüslerin þairi
(ben artýk yalnýzca kendimin kâtibiyim)
þerha þerha akar deniz gemileri
kendi mahur seyrinde
tavana düþen seslerin
ve çiþin alfabesini ivedi çözümlemiþtir
özel bir deðnekle sessizliði konuþur kesik kesik
zaten yatamýyor uzun âþýk ellerini seviyor
hayaline felç kulesi Kýz inmiþ ellerinin önünde
bu adam bir gazeteye ancak kendi ilânýný son verebilir
en çok dilini kesmeyi düþünür bir insan suretinde
ben beþinci kat müþaviriyim
(yeni alt katýn ve kendimin biricik müellifi)
ýsýna kart bastýrýp
tanrým ne korkunç!
ey köþeler, sonsuz kat sakinleri!
þimdi ekmek ve fare zehir’ i unutulmuþ
masanýn üzerinde
alazlandý þair inkisar bakýþlarla
ruhu tarumar
neþesi intizar
yol göründü suçlularýn en fanisine
bütünken bölünmüþ
yenilgiye uðramýþ
ölüm sunulmuþ damarlarýna
âzraile tekmil veriyor
(ben yerin ve göðün can alanýyým tanrýnýn biricik sevgilisi)
ey þair, duyuyorum kalbinin serzeniþini
zülfüne iniyorum
çiçek çiçek
beste beste
Nar’ý ýþýðýn yandý
vuslatýn batýþý bu dem
salýver ruhunu mor þafaðýma
gözlerin sesin sevgiliye armaðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.