Bedenimden Notlar III.
dilimde ateþi ile firavunumu uyutuyorum sana…
tedavülden kaldýrdým tanrýlarý
tiranlarýn þaþkýn kaçýþýverdiler gözlerimden.
bedenim mumyalar mezarlýðýnda konuþulan bir ölü
yüzyýldýr unutulmayan bir doðuþtur lanetim
ankalarýmýn kanatlarý ile anlattým diriliþini sýcaðýn
o ateþin içinden uçurdum kuþlarýmý
güç benim anladým, ciðerimi leþ ettim
gel gagala boþlukta duran inancý
zaferi yeniler beni nasýl olsa
tenimdeki lacivert eksiklik, denizinin tuzuna basýyorum yaralarýmý
Promethus’un ateþinde bitirdim vebamý
ölmeyi durdurdum laðýmýnda Zeus’un, þimdi tahtýný kemiriyorum
tanrýlar ne korkaktýlar aslýnda bir bilsen
týrmanýyorum hala baþýna defalarca döndüðüm yokuþu
ve dünyam kendisini taþýyacak kölesini arýyor
korkuyorlar…
fikrim Nil nehrini geçerken yedi yavrusunu
suyun durgunluðuna kapýldý vahþeti
timsahým diþleri arasýnda kanlý bedenim öðütülüp duruyor
örtüyorum yüzümü haykýrýþýmda
bir yüksek kaldýrým züppesine verirken son paramý
bunlar geçiyor gözlerimden
az önce becayiþ ettim Afrikalý bir köleyle acýmý
ben açlýðýný bitirdim onun, o da tanrýsýný çaðýrdý uzanýrken yataðýnda
alýp/býrakýp gittim
esrik bir rüzgarda sallanan perdeler gibi bedenim
altýn diþli bir köle tacirinin memnuniyeti duruyor sýrtýmda,
tanrýsýný alýp gidiyorum bilmiyor…
senden de aldým haberin yok
dönüþün için bekliyorum ey Mehti
efsunladým dünyayý
dilimin ateþine sürüyorum lafýmýn çeliðini,anlamýnda dövüyorum
örse sabýrladým bütün bekleyiþleri terimi ateþe damlatalý
ölümün suskunluðunda bekleyen bir keþiþ gibi
bir fahiþeden öðrendim bunlarý
hançerledim þans denilen katili
nefesimde daraðaçlarý kuruyorum sana
bir üfleyiþimde yýkýlacak iskeletin
kýrýlan boynun zamaný öðrendiðim zindanda düþecek bakýþlarýma
rüzgarýma bütün tanrýlar boyun eðince bitecek
sabrýn memesi aðzýmda, sömürüp bekliyorum
tenime atýlan her çentik öðretti
ayrýldýðýmýz yerde bekliyorum hesabýný sormak için
ilk ihanet tanrýlardan geldi
bir mezar kazýyorum sana topraðý eþeledikçe
konuþuyor yitik mezarlýklar tanrýçasý
kanýn damarýndayken konuþ diyor, ölünce bitiyor sesler
gömüyorum seni duygularýmýn Afrika’sýna gel durdur beni ey tanrý
gömdüm ilahi yalanlarý
ölüler mezarlýðýnda bir mezarcý, tanrýlar korkuyor…
Kubilay Yýldýz
(önceki þiir Bedenimden notlar II.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.