Asýrlýk çýnarýn dallarýna kuþlar üþüþtü, Rüzgâr esti, kar taneleri uçuþtu. Senden ayrý kalalý Güzel! Þakaklarýma akça birkaç tel düþtü.
Ne sen koptun i mgeli sözlerimden, Ne ben geçtim sürmeli gözlerinden. Süresiz izinli ilham perilerimi, Kýþ uykusundan uyandýrdýn mý Güzel?
Hangi yanýk türküyü yakayým, Titreyen serçelerle, yollarýna bakayým? Aysbergler gibi yavaþ yavaþ eriyip, Yine sana doðru akayým?
Tutulan kýymetli bir günlük gibi, Baþucundan ayýrma beni Güzel! Sensiz gecelerdi, sessizliðimin þahidi; Meftun yüreðimin ebedi tabibi, Söyle, hâlâ sen misin Güzel?
Muhittin Alaca Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhittin Alaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.