ÖYLE

I
bir ýþýk huzmesini andýran gülüþünle
bahtýma yýldýz gibi doðduðun ân’ý dinle;

med-cezir’in esrarý yansýyýnca özüne
uysal duran denizler nasýl taþarsa öyle...

har’ý ile güneþin iç yangýný yaþarken
çölde suya kavuþan nasýl koþarsa öyle...

baharýn bûsesinde cemre ile tanýþýp
aþka düþen ýrmaklar nasýl coþarsa öyle...

bir hayal ikliminde mahsur kalýnca yürek
vuslatýn gül nefesi nasýl kokarsa öyle…

maþukunun özlemi gönlünü saran aþýk
geçit vermez daðlarý nasýl aþarsa öyle...

infazýný bekleyen bir idamlýk mahkuma
sultanlýk sunulunca nasýl þaþarsa öyle...


II
güneþ batýyor gibi çekilip de ufkumdan
firakýn ateþini yaktýðýn ân’ý dinle;

hayat damarý kopmuþ can çekiþen civan’ýn
damara dargýn kaný nasýl düþerse öyle...

muhabbet bahçesinde þakýyan bir bülbülün
koparýlýnca gülü nasýl küserse öyle...

derya’da yakamozla saklambaç oynuyorken
sudan alýnan balýk nasýl yaþar(!)sa öyle...

umudun özlemiyle ýþýyan ufuklarý
amansýz bir karanlýk nasýl basarsa öyle...

þýrýl þýrýl bir þiir tutturan aþk pýnarý
kuruyunca kaynaðý nasýl susarsa öyle...

yusuf’un aþýk kalbi yanar firak narýnda
kor ateþe düþen can nasýl piþerse öyle…

Sosyal Medyada Paylaşın: