niyeyse küllerinde bir nazým
dilinde elveda
beklemek lisanýnda usanç
sebepsiz bu çanta içinde biriken suçluluk
oysa yalnýzlýk ne aþklar yüklenmiþtir bizden baþka
her söz verilmiþ aþkýn ardý sýra
dýþarýda senin sessizliðin
dýþarýda elden gelmeyen bitmez tükenmez hasretin
can vermenin de acý üzerinde tam vaktidir diyor sýðýntý dünya
dar geliyor geceler
huzursuz ve güneþe riya
þen cezalar öperken okunmuþ yüreðini
erimeye yüz tutan yaþlarýn ýsýtýyor resmini
dahasý yalnýzken kent
dahasý sýzlarken gülüþlerin
ömrümde bent bent
ömrümden düþüyor sevgin
hiç yaþanmamýþ günlere sarýlýp
cezalar týmarhanelerde birikiyor
týmar penceresi takýlmýþ tuðla yýðýnlarý
hiçbir hesabý görmüyor avuntu yanýþlar
’dön’, birkaç saniyelik yankýlanýyor kulaðýmda
kendi sesim kadar yakýn olmalýydýn
niyeyse bu da suç anlatamadýðým
niyeyse bu da...
can vermenin de tam vaktidir tutuklu göðün sessizliði
sessizlik, olmadýðýn günlerin ertesi
ne gece iliklenir ne de gündüz
aydýnlýk rüyalarda sanki gizli
yedi bakir suçlu tutup, hadým edersem yüreklerinden
þaþma
bu gece olmadý birkaç iyi þairden þiir okuyup yatarsýn
itiraz istemez yalnýzlýk
aldýrýþ ettiðimi zannedip üzülme bu aralýk
yalnýzlýk aldý baþýný yürüyorsa yine sokaklarda
yaðmuru dinlemek istediðindendir saygýyla
þarkýlar dahi þifasýzdýr
þarkýlar dahi ayný bahtsýz muamma
niyeyse tek dileðim
nazar etmemeli yaþamadan
öyle mutlu olacaðýný zannedip
ve sabýr çekip tüm çöpçülere adýný ezberletmeli gece
olmadý bir ufak kaderi daha uyumadan açmalý gizlice
hecelerin üstünden acýmadan ayrýlýklarý geçe geçe