geceye uzanýrken ellerin
cumbalý evlerin neþesi sarar gamzelerini
tutmak isterim dalýndan, tutmak ve ýsýrmak elmalarý
aniden çýtýrtýlar duyuverir yokluðun kulaklarý
yokluðun doluþur pencere kenarýna
buðulanýr gözlerim cam misali
kurutmaz hiçbir nefes nemli boþluðunu
siyah, ardý sýra duvarlarda is tutan gözleriyle
topraða kucak açar hayalistanýn da bir gece
kez, bu sefer yýrtýk bir fin kýzýnýn elbisesidir
duymaz kulaklarý Luther’in
sesin kadar uzaktýr tutsak þehirlerde özlemin
ufalanýr, kaçýverir zaman akýl uçlarýmdan
sinir küpü efelenmelere bölüþülür aþk
mezesi eksik raký sofrasýnda dualarýdýr balýklarýn
tekrar yaþamak için ve tekrar nefes almak
resimlerin hiç bu kadar manidar bakmaz gözlerime
bir daha ellerinden tutup, farz-ý misal seni prenses yapmak
külüstür bir þahinin kasasýnda baþýnýn harflerini yaþatmak
farz-ý misal muhal olmayan bir senle yeniden yaþamak
tutmaz
uçlarý birbirine deðen yaþ gözler hiç birbirini tutmaz
kapanmaz
geceleri açýktýr iki çeþme pinhan aþkýna
düþer elleri kayýp bir tekfur’un kýzý ardýnca
bâb-ý âli baskýný olur senin yokluðun
kellemi ister kadý efendi
annem dayanmaz
saat tam on iki oldu mu yine
uzaktan kumandalý bir üþüme girer tenime
en aðýr organým sýzlar derinden derine
senli ateþlere tutulan gökyüzü gözlerime oturur
bulutlar, parçalý bulutlar kanar yaðmur yaðmur
gölgemi istila eden yaþlar, aþk diye okunur
ne kadar istesem de
bir çita kadar hýzlý olamadýðýmdan gecikirim senli okunuþlara
ve düzlükte her zaman tehlikelidir sevgiyle kanamýþ, çocuksu yara
leþ seven insanlar diyarý;
kalbi kýrýklar coðrafyasýnda
ve
senin saç kýrýklarýna yuva olmuþ hasretler yeþillenir
sonra
anýþlararasý silinen yüz haritasýnda anlamsýz savaþlar
hatime
eklenen geçmiþ zaman kipidir
her kelime sonuna