Bakýp ders çýkarmayan kudurur bu gidiþte Yerden kaynayýp gelir, dönüþ ayný yeredir Baþý bir, gözyaþý bir; nihayet sudur iþte Hiç usanma bilmeden akýp duran deredir
O bir zaman sarnýcý görüntüsü þeffaftýr Asýlmýþ arz içinde görünmez ipliklerle San ölür, insan ölür; belki de su muaftýr Yaþar devri daimle beþer garipliklerle
Bir farkla ki akarken geride iz býrakýr Ýniltisi duyulmaz daima çaðlýyorken Maden erir, yol verir; bakarsýn rengi bakýr Alýr içten duyaný su böyle aðlýyorken
Deniz olur üstünde yüzer eski bir çarklý Yüklendiði yüküyle yol alýr bir menzile Taþý bir, yoldaþý bir; uðraþý neden farklý Zamaný dolan gider basýldýðýnda zile
Hemen ayaða kalkar öfkesine gem vurmaz Kýrar döker her þeyi büyük homurtu ile Kýþý bir, akýþý bir; can yakar artýk durmaz Yüklenir tüm dünyayý düzlenmiþ sýrtý ile
Baksan bazen dupduru, bazen de çamurludur Döndükçe bu arz küre dolanýr deli gibi Ýþi bir, gidiþi bir; kimi zaman zorludur Sakinleþmeyi bilmez bulanýr deli gibi
Güneri Yýldýz (Elazýð, 15.12.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.