Bir hava esmekte ki, boðan bir efkâr ile Bir bakarsýn doðudan, bir batýdan üflüyor Bir kalem kin yazarken, birisi inkâr ile Bütün güzelliklere bakýp kinle ofluyor
Bir eski þiir ile derinden kalbe hitap Etmeye kalkabilsem üstadým Yahya gibi, Bir gözleri sürmeli cihan-deðer afitap Görsem ki onda kaþlar hilal-i mahya gibi
Günler, geceler geçse o eski kâþanede Has bahçeler içinde hurilere sarýlsam Kendime gelir miyim; hafi týmarhanede Ehlinin ellerinde þefkatle onarýlsam
Bir ruh ki bu toprakta bizlere nüfuz etmiþ Bir letafet sindirmiþ; kulak ve göz vasýta Esas algý ruhumuz; kalpler temayüz etmiþ Gel içteki resme bak, gerisi söz, vasýta
Bir yanda hilal ebru sanki özel hüsnühat Gözlerden ruha akar denk eder göçümüzü Alýr götürür bizi almadan fikir heyhat Yüklenir duygulara sýnayýp gücümüzü
Yârin ruhuna girsem havuzunda Haþim’in Berceste mýsralarla o hali tevil etsem Ve o billur suyunda gözleriyle yeþimin Rengini buluversem aþk ile tebdil etsem
Bu dem havuz baþýnda uçuþan bülbüllerin Konup nazla, dallara; ahenkli tegannisi Eþliðinde zevk ile boyun eðen güllerin Kýzýl dudaklarýndan dökülsün aþk ninnisi
Güneri Yýldýz (Elazýð, 14.12.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.