MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SƏGGİ BOYU SES (1)
M.ƏRĞƏVAN

SƏGGİ BOYU SES (1)




Salam sevimli genç okuyucular !

Sizin için yazýn sandýðýnýn aðzýný açýram. Səggi ( sen, sahne ) boyu ses adlý koþuðu yaymak amacýnda deyildim. Ancak Sayýn Safruh`un (Arýtýn), Kulu Akses-e yanýt verir yazkamýný (makaleni ) okudum. Birazca tedirginlik duyðularý geçirdim. Bundan dolayý uzun koþuðumu yayýram. Çünkü, ödle döþ-döþe durmadýkda ve aðýz kapalý kaldýkda yitiren ulus olur görüþümce. Uluslar sayýyla tanýnmýrlar. Belki düþünen beyinleriyle deyerlendirilir. Konu Asýf Ata`dan gedir. Asýf bey için paylaþým kolay deyil diye, kýsaca görüþümü açýklamak zorunda kaldým. Çünkü, Asýf Ata ölçüsüz bir düþüncedir ve baþdan baþa yenilikdir. Onu her kim baþa düþemez. Asýf beyi tanýmak evladý olmakda da deyil. Belki onun görüþlerini doðru benimsemekdedir. Ben, Asýf beyin toplantýlarýna katýlmýþam. Onunla baþbaþa paylaþmýþam. Benim səggi boyu ses(yeddi göyün gizleri) koþuðumu okudu ve yayýlmasýný istedi. Ancak o zaman iþim gergin olduðundan yayamadým. Bir cümle ile anlatacak olsam, kuþqusal (felsefi ) görüþden uzak bir kimse Asýf Ata`ný tanýyamaz ve yenilik getirenin baþý her zaman kalmakal (sorunlar) içinde olur. Genç okuyuculara bu baþdan deyim. Okuyacaðýnýz yazýn ortak Türkçe`mizde yazýlmýþdýr. Ýç anlamýný baþa düþmek için sözler, cümleler üzerinde dayanýb, düþünmeniz gerekir.

Esenlikle

SƏGGÝ BOYU SES

Səggi önünde oturmuþam. Öd kaçdýr, ne yerdedir onu bilemem. Ancak özüne inandýðýn kadar bana inanki, içime geçirem bayýrdan. Birden duyuramki;
düþünce biçimiyle görüþ ölçüsünü unudmuþam sanki.

Sanki, esrukam sanki!
Sanki, öde binmiþem sanki!
Ýnanki belirsiz bir dura için, uçasýyam sanki!

Dilimi diþleyirem be. Vaz geçilemez düþünceleri düþleyerek dudaklarýmý düymeleyirem. Körpe çocuk tavaný seyr edir benzer, benimle ben birgederinlikleri sezerken, ben içinde ben birden çýðýrýr. Nedenin bilerek düþ heybesine salýram ve özümleþdirirem onu. Çünkü, Löle kokulu duyðularýn denizinde balýklaþýram. Ben heç zaman beni yalnýz býrakmadý. Yanlýzlýk yolculuðumda benimle olduðundan beri en yakýn inanmýþlýðýmdýr.

Çünkü, anýlanýn Löle kokusu !
Çünkü, Lelebetin Arpa tadý !
Çünkü, duyumla duyðu taþkýnlýðý!
Çünkü, geri dönmezliyin aktarýþlýðý !

yapýþmýþ bana. Ýndi bir eþidmelik ses ve bir duyumca sorumluluk, beni benimle yüzleþdirir diye; içimin gecelerini dolaþýram. Birden bir ses; „ gel bana, gelim sana”, diyerek səggi önünde asýlmýþ perde açýlýr böylesine.

Düþle düþünce,
nerde?
Sözle ses.
orda,

Bir səggi alaný gibi,
belki sevindirir,
belki keder verir.
Anýlanýr, anda bir anýla.

Oysa uslu görüþ;
baþaðý dendir,
Ekilir düþüncede kökü.

Þimdi,
bu nedendir,
ara-ara,
bir sözle,
bir ses,
Korkut gülüþüdür yaþanacaklara.

Ben yokken doðu vermiþ,
muþu duyðu,
iydeyi duyu,
püsteyi düþ,
ak, kýrmýzý, gök i mge
öd yüküdür belkisizlere.

Her kim onlarý sezir ve sesde eþidilir diye görünmür. Neden?
25 saat düþ aparýr beni, olduðum yeri unuduðum yerde. Benden önce var imiþ ses. Benden sonra da olacakdýr ses. Bugün olacakla-kalacak köprüsünü söz dikerken:--

sevda sesi bir seski, sevirsen sesi kimses,
her yerde sesi aþka devir-sen, sesi kimses.

oysa bana sevgim ürünü, derd boyu özlem,
vermiþ diye vurðun, iç erirden sesi kimses.

andan ana çekdim çile, sevda harayýn çün;
torpaklara kundaklanacak, den sesi kimses.

her kim sus içir, sus çakýrýn duymur içirden,
çokdan özü ölmüþ daðiçir, çen sesi kimses.

bu ses dadýný kim ki, yasak sandý ne bilsin,
tanrýmla doðurdan doður, öz ben sesikimses.

çýlðýncasý aldým payýmý þimþek ucundan,
susmazlýðý Orhan Yeniseyden, sesi kimses.

O ses dinlediyim seslə rsýrasýndadýr belki. Bile bilmemki. Ancak inanýram ki, bir gün görecem onu. Eyer bir sesi eþidirem, demek görede bilirem. Görmüremse, bir neden var. He, bir neden var. Səggi alanýnda incidiyim ve aðrýlar çekdiyim önemli deyildir. Yaþamdan uzaklaþdýðýmýn sonucudur. Ýçimde yuva salmýþ suskunluðu boðub, ses ardýnca gedirem çünkü. Bu türlü seçeneyi, kýsýrlaþmýþ yalýnkýklar duyamaz. Onlardan da güven gözlemek yalnýþdýr. Çünkü;

günle gecede,
soyukla sýcakda,
tin uçur öz düþüncesinde.

sakýn,
görüþbaðý cýðýrsýzdýr.
Çaðda tun,
səggi öncesinde,
oyuncu bebeklerini udkunur zaman.

bulut yüklü gözlerimle ben,
kimselerden dönmüþ.
Yaþam acýsý yetmir gibi,
öz atsamda çilelere,
içimden bir Korkutluk yaþanacaklara hu.

Ýndi sesizlikdir.
Olduðum yer durðun.
Nesneler mýhlanýb duralara.

Çað,
obaþdan çaðýdýr.
Tan,
mayaðýný yere yerden azca.
Her yan sus geyinmiþ,
yene hu eþiderek ben,

Hardandýr hu?
Nedendir hu?
Kimindir hu?
Neyindir hu?

Bakýþ serpirem her yana. Kimseni göremediyimden þaþýram. Çaþýrca nedenlere ve sorulara daþlanýram.

Düþüncə ormaný, arýlýk denizi !
Sözlerse ana balýðýdýr, lepelerin !
Kýyýlarýnda ise bir ben ve birde kimsesizlik izi.
Ancak, ben içinde kimsenin duymazlýðý böyle.

tedir kýras-kýras kipriklerimde,
kilit dudaklarýmda,
gövdem kýpýrtýsýzdýr.

duyðularým minik,
göz þiþesinde ah yanýr girdesov;
dimdik, dimdik,
yalýnka adasýdýr bura.
Ey bana benzer hu!
Çekinmirsen görün.
Bacarýrsan düþünle, düþündür sende,
keçidleri keçende...ardý var

M.Ərðəvan

Lelebet : Çið arpa ya da buðdayýn çiðnendikden sonraki sakýz haline gelmiþ þekli.
Muþu, iydeyi, püsteyi çeþitli nesnelerde olan boyalardýr.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.