SƏGGİ BOYU SƏS(17)

...samiçilerin görüþü zamandan zamana, ölüm daþýmýþdýr!

--Sonuç ilginçdir. Açýklarmýsan?

--Her bir yeni görüþ, bulað suyunu anýladýr öz arýlýðýyla. Arýlýða varým içinde çevremdeki nesnelerden boþadým, özümü. Sonrada gönlümle evlendim. Birden baþa düþdüm içine varmýþlýðýmla, içimden almýþlýðým;

seviþeceyimle,seviþdireceyimin!

sevineceyimle,sevindireceyimin!

öleceyimle,öldüreceyimin!

tanýðý oldu. Özümle seviþirken:--

--Keþge seviþdireydin, sonra seviþeydin!

sordu içine varmýþlýðým. Özlemin yanðýsýna alýnmýþlýðýmla;

özümle seviþmeden önce,

seviþ dadýný menimsemeden ince,

savayýsýna kýyamam!

--Özünü sevindirirken neden baþkasýnýda sevindirir, Sen?

Ben, neden sevindiyimi bilmeden gabak,

Sevinç, gönlüme olmadan çýrak,

Sevinç duyðusunu kimseyle paylaþamam. Sevda uðrunda esirem. Kavuþmak aþkýna özdenerirem. erdiðimded özüme, eriyirem!

--Sen, ölüm payýný özgesine vermeden özünü öldürür, Sen?

--Soðuk usla,

Ýnce susla,

Ber-bezeksiz süsle,

sevda deyib ölüb-öldüresiyem sözünü çoklarý söyler. Ýþde o dönükler sanamýr aþk ölümle, öldürüm deyil.

Ýþde sevgiyle;



seviþeceyimle, seviþdireceyim için!

Sevineceyimle,sevindireceyim için!

Iyiliyi savunubda, pisliyini öldüreceyi için!

yola çýkamaz onlar. Onlar özlerinne kýyamadýðýný, ayrýsýna kýyarlar. Ancak aþk boyuna acýlarý içib, baþkalarýný sevindirerek, sanki kilitlenmiþ düyüncükleri düþünce süzgecinden keçirirsen. Bu andadýr sevdanýn kýsa paylaþým süreci ki; uzun ömrün sonucunu belirledir aþkla. Düþünür söylemini, içden içe dinletdirir aþk. Us zenginliyini,süslüyünüde gerçekleþdirir aþkla. Öyleki könülde köklenmiþ bir söz kökü diþi balalýðýndan doðurur, ben. Bu anda gönül sevgiyle tanýdýðýna-tanýmadýðýna can deyib, sarýnýrsan. Sargýncasýna.

Kývýrca-sýna,
tinde týlan bir öz,
tin kýpýrýr.

Ýçim,
tin içinde tin oyu,
sonsuz uuuuu.

Usulcasýna;
tin sözde tin,
tin özde çin,
ýsýn, ýsýn
tandýrda köz gibi.

Dil ucunda söylenecek,
yubanýmsýz uuuu.

Ben dudaklarýnda da;
kýpkýrmýzý kýmýz yeri,
duvarlara kurd imekleyir,
gecede.

Ýzinde de,
bir cocuk seyri,
cuk,
cuk.

Gönül kýyýsýna,
sana sandýðýmý sene, sana, sana,
yayla, okcasýna,
bitmeyecek geyinir oddan çekmeler.

Meler, meler.

Uçuþu bir hatun,
kam tiniyle,
bir tenqiri göyçekliyi çaðýrý verir.

Aydýn beyim.Ben, arýndýkca seninleþirem. Düþünceden düþünce doðulurca bizleþirik. Dedemkorkudla nenemkurd us süsü olarak sorunlarýn çözümünü sevgide bulmuþlar diye eþitdin mi

bir kam,

bir göy tanrýçý,

bir kuþgusalçý,

kimseni susdursun?

--Eþitmedimde,görmedimde!

--Ben, ölümle öldürüm gerçekliyini kara allahcýlarda gördüm. Onlar nedenlerin çözümü için ölecekle, öldürecek örneyini yasalaþdýrmýþlar. Biz aþkýnçakýrýný, çimmeden önce, aþk almasýný yemeden son kez olarak, acýkla sevgi üzre dayanalým. Bu iki sözcük inançla baðlý bir açardýr. Kapalý kapýlarý açýr. Açýk kapýlarý kapadýr. Örneyin;

Göy tanrýçýlar, kapalý kapýlarý açar sevgiyle.

Kara allahçýlar, açýk kapýlarý kapadar acýkla.

Göy tanrýçýlar, sorunlarýný paylaþýmla çözer.

Kara allahçýlar, ölmekle öldürmekle.


Elçi Musa, kendi kara sözlərini allah adýna söyleyerek ýrkcýlýk tohumunu ekmiþdir. Türk`ün yaþam si mgesi sayýlmýþ alma aðacýný Adem´le Havva´ya yasaklatmýþdýr. Bacýyla kardaþýn cinsel iliþgisini yasalaþdýrmýþdýr. Türk´ü yaþadacak alma si mgesine, düþ öyküsü koþmuþdur. Kadýný, erkeðin kaburgasýndan doðuzdurmuþdur. O günden baþlayarak;

bilginler!

kuþkusalcýlar!

öncüller!

ölümle üzleþmiþdir. Her hangi kuþkusalçý aðzýný açar-açmaz butem adaðý getmiþdir, bugüne kadar. Onlar bilgisiz yalýngýglarý kandýrmakla, düþde uçmak yaratmýþlar. Uçmak uðrunda yaþanacaklara gýrým kesilmiþler. Evreni damoya çevirmiþler!

--Esengül´üm!
--He!
--Seni dinleyirken;
kurd gözlerində kurdlaþýr dilim,

Üreyimle dilim yanar, yanar,
sene gelirem, diþi kurdum.

Sene gelim çaðda kurdlaþýram ular, ular.

Senin kurd sözlerinde,
kurd sözü kesgin diye,
zamanlarda kalar, kalar.

Senin bakýþlarýnda,
bir kurd gibi yuva salmak,
orda yaþamak,
orda ulamak,
ön yetmez dileyimdir, sevgilim!

Ben, sen aþkýna dalar, dalar
seninleþirem gece boyu,
sensiz .

--Bilirsen mi, erkek kurdum. Aç könlünü son kerelik. Sen dileyi, ben isteyi!

--Bu nedendirben,
sen diþiliyiyle erenleþirem.

En aðýr savaþlarda da,
direnleþirem.

Direndikce,yücelirem.
Yüceldikce,kurdluðum yeniliklerde ulayýr,
uuuu hhhaaaa.

Ahhh, ah diþi bozkurdum,
aaahhh.

Bu gece yalnýz sen aþkýna, ularým!

--Ben, mutlular mutlusuyam Aydýn. Beni seven kat-kat benden derindir. Bizi seviþdirecek senliyin yeni kuþak yolculuðuna silinmez iz veridir.

Seni, sevecek,

Seni, yaþadacak,

Sene, beþ beþ doðacak,

sevine sarýnacak diþiliyim senindir. Bu inanç, sevelimsi mgesini anýladýr. Bu si mge aðýr anlarda;

daþda!

yalýngýgda!

iriboynuzlu ev heyvanýnda!

Düþbakanlýðýnda, allahda!

bir sýradadýr. Onlara yalvar edecek bir ürekle, yaþadacak gücünü bulmuþlardýr. Onlarýn sýrasýnda en yüce, en aþaðýda yalýngýgdýr. Çünkü bir gün sevgisi önüde dizçöküb yalvar eder. Ötesi günde;

inandýðý daþla, yalýngýga!

güvendiyi öküzle, allaha!

dönük çýkar. Yalýngýg için, inanç uçurumu burda köklenir gibi;

öz süsü!!!

söz üzü!!!

öz özü!!!

gönül sevincinde, su güzgüsüdür.

Senin, sudan aydýn sesine alýndým!

--Onda səggi önünde, alma aðacýnýn dibinde;

Durðun bakýþýnla günü koþ, oy bene, oy ver,
oy ver sen ipeksu hulunu, soy bene, soy ver.

Aç körpe umur göz ile kýzðýn ben, içir, sen,
içdir delin olsun kimisen boy, bene, boy ver.

Yas yýðvasý benzer deyil an, sev-sevilim çað,
esruk balýk oynar suda kim toy bene, toy ver.

Aç döþlüyünü, yerde kürek, göyde bacaklar,
çýlðýnca sarýl gel-get üçün hoy bene, hoy ver.

Çön indi yavaþ dörd köþe dur son kere birde,
esnek yeri esdir Sen, açýk koy bene, qoy ver.

Soy içgisidir içdiyimiz bilmeli Sen çün,
öz varýna dursun yiye kurd soy bene, soy ver .



--Oyyy...ardý var


M.Erðevan

Sosyal Medyada Paylaşın: