Hadi gel ”
Hadi gel ”
Bitmeyen sevdalarýn yükü göðsümde nefes almama engel
Dizbaðlarýmdaki erk yetersiz
Çaresizliðe ilk adýmý bana attýrma, yýkýlýrým
Yüreðimdeki coþkuyu görmek, bilmek istersen hadi sen gel
Soðuklara bir kardelen kadar dirençli güllerim seni beklerken
Kuþlar orkestrasýnýn provalarý bir umut demeti
Ufukta bir Ay gibi karanlýklarý yýrtan sen
Benim ömrüm hep güzellikleri sevmekti
Gülümsemelerdeki sahteliklerde gerçekleri aradým ömür boyu
Çok gördüm bakýþlarýn ardýnda gizlenen ikiyüzlülüðü
Çok gördüm ihanetlerde mutluluk arayan namussuz soyu
Çok gördüm fakirliðini namussuzluða satan görgüsüzlüðü
Her geçmiþ gün bir deneyim sayfasý
Mutluluk her yaþamda yaþanýlmak istenen bir yaþantý
Mutluluk kaçan, göçen; peþinde kitleleri koþuþturan bir zorluk
Mutluluk bir özleyiþ, bir umuttur renkli kýlan yaþamý
Ve seni tanýdým günlerin kapýsýz, penceresiz kaldýðý bir zamanda
Bir ciddiyetin güzelliðinde gül açan yüreðinle
Kendince adýmlýyordun yükseklere týrmanan basamaklarda
Yaralý bir yüreðin resmini çiziyordun dizelerinle
Ve seni tanýdým ihanetlerin perde ardýnda sefa sürdüðü günlerde
Heba edilmiþ þiir aþk bataklýklarýnda yüz kýzarmalarýndan uzakta
Doða güzellikleri çiçekler sanki hiç açmamýþtý
Gülmemiþti aþk sivrisineklerin výzýltýsýnda
Sen karanlýk günlere doðan güneþ geldin
Isýttýn üþümüþ yüreðimi
Hadi gülümse açýlsýn kaderin
Mutluluk açmýþ gamzelerinde avuçla sevgimi
Hadi gel
madenciþair
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.