BİR HÜZNÜN SESİDİR NİHAVENT

Eteklerimden mevsimler dökülür,
Sokaklar akþam çökmüþ.
Adýmlarým avare sarhoþ ayaklarda,
Ýçimde eski zamanlardan alaturka.
Bir fasýl geçiyor þarkýlarda,
Ensemde ýslýk sesinde nihavent.
Ellerim yanýma düþmüþ,
Hazin sitemlerde çan çalar
Eski bir ayrýlýk.
Çýðlýklarda yýrtýlýr kulaðým.
Kapana sýkýþmýþ fare,
Çýrpýnýr oltada balýk.
Göz bebeklerimde alev alev çaresizlik…
Efkar dolanmýþ gönlüme,
Yüreðim cýlýz.
Çareler içinde aramak,
Getirmek eski zamanlardan sevgiliyi.
Kaçýncý þeklidir hüznün.
Düþer dudaklarýmdan sonbahar.
Kaç kez þekil deðiþtirdi bahçemdeki aðaç,
Kaçýncý soluþunda saksýmdaki çiçek.
Unutulmuþluðun sancýsýnda renler.
Hangi aþk günahsýzdýr ki…
Kim bilir kaç kez tövbelerden dönmüþ?
Sevgilinin dudaklarýnda durudur aþk,
Sudan temiz.
Satýrbaþlarýnda yaþarým umutlarý,
Koyu lacivert gecelerden çýkar gelir mutluluk.
Bu bir kandýrmaca,
Uyan uykularýnýn derinliðinden!
Lacivert gecelerde yýldýzlar sönmüþ.
Alaturka faslýnda,
Sazlar susmuþ.
Avuçlarýmýn içinde buruþmuþ kaðýt parçasý hayat.
Günler kapýmda bir bir bitmiþ.
Perdelerim örtük camlarda.
Hüzün sesindeki eski ayrýlýk.
Islýk sesinde nihavent,
Umutlarý terk etmiþ.
Gökyüzünden þimdi yaðmur yaðýyor,
Ellerim cebimde boynum çökmüþ.
Bir hüznün sessidir nihavent.


Sosyal Medyada Paylaşın: