uzaklardan geliyor sesin, hoþ ve sen dolu bakýyorsun, görmüyorum. þimdi veya geçmiþte sen, neredeysen ve neredeyse zaman geçmiþken ben bir toz olup ürperiyorum. dudaklarýna teþhisler konuyor, ben hiçbir þeyi kiþileþtiremiyorum. benzetmek! zor ve bu her zaman sana uzaklar doðuruyor. sesin, þimdi sonbaharýn bekçisi gibi hüzünlü, sarý ve sen kýzýllýðýnla yine gökyüzünü büyülüyorsun...
Merve Taþçý Sosyal Medyada Paylaşın:
Merve Taşçı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.