ALABALUK

Kadýrga çumenýnde daldým kalabaluða,
Ayarladým bi guzel, baþladuk sevdaluða.

Gelduk onlan yan yana benden az kýsa boyli,
Dedým kýz nerelisýn dediki Hamsiköy’li.

Çiçekli fistanýndan kopyaladým adýni,
O alabaluðumun onutamam tadýni.

Her tarafuni sardi avuçlarýmýn izi,
Hem da deyi uzak dur, âlem göruyi bizi.

Dedým nere varacak bu sevdaluðun soni?
Dedi dönma peþime herkes anlayi oni.

Görduðu zaman beni haman kaçar güzlenýr,
Derdými göle atsam göl da dolar düzlenýr.

Çam aðaci eyledi, her yanýmda çiralar,
Yakti çiralarými, sardi beni yaralar.

Çikmayi yireðýmden, hep aklýma dolanýr,
Derdým dereye diþsa dere azar bolanýr.

Elime geçurursam kýzartýp yiyecoðum,
Çok oyaladi beni adýni diyecoðum.

Edemeduk onilan doya doya sevdaluk,
Sevdamun adi Ayþe, lakabi alabaluk.

Etti benlan sevdaluk, döndi sürdi uzaða,
Demeyi ki tadými aldi diþti tuzaða.

Uyuzlandým içimi karincalar eþeyi,
Basacaðým evuni alacaðým Ayþe’yi.





Sosyal Medyada Paylaşın: