UNUTTUĞUN KALBİM VAR YA!

Hani yoktu?
“Yüreksizin teki” diyordun.
“Korkak, çekingen ve iþe yaramaz”,
Derken bunlar sen.
Sana verdiðim yüreði unuttun.

Oturmalý þimdilerde yüksek yerlerde,
Elinde telefon olmadan bakmalý, merak etmeli,
Görebilmekse istediðini, neticede hevesleneceksin.
Almadan belki ilaç tarifesini,
Hissetmeden ne açlýðýn ne de susuzluðun girdabýný.
Temizce düþünmeli, temiz hava alýr gibi.
Sonrada unutmalý her þeyi uyumalý, uyumalý.
Ne yastýktan düþün baþýn, ne soda gereksinimli miden.
Ne de yan yatmandan nazlanan kalçan.
Nefesi derin almalý, derin, derin
UMULMAZ GENÇLÝÐÝN ÇILGIN HARAKETLERÝ ORALARDA KALSIN,
Hormonlu ve insafsýzca yetiþtirilmiþ besinler bezgin kalsýn.
Yinede organiksel düþünmeli, düþünmeli.
Sonrada göðüslenmeli seçebildiðin yaþam biçimini.
Ýçimini sevmeli zehirlerse de o rakýyý, o sigarayý.
Doymasýný bilmeli istemlerin en alasýna.
Yangýnlarýyla okþamalý yaþamýn hemzeminlerini,
Tehlikesi devam ediyorsa hala, geçmeli, geçip gitmeli.



Teyyar DUMLU

Sosyal Medyada Paylaşın: