YOL... Fırtınalı Bir Ruhun Resmi!

Bu gidiþler ömürden alýr.
Bu sevmeler aðýr gelir gam yüklü yüreklere.
Sol yaným yaþamak sýzýsý.
Ellerim ekmek kavgasýndan nasýrlý.
Bu gitmeler insaný çarpar böler eksiltir!
Yangýn yeri bir evde kül ve beton yýðýný, iç karartan manzara...

Yitik bir ben kaldým geriye. Gidenler hep acý býraktý.
Payýma düþen odama dolan ýþýk kadar yalnýzlýk.
Bu sancýlý geceler insaný boðar, sýkar, acýtýr.
Bu gitmeler insaný gram gram azaltýr...

Fýrtýnalý bir ruhun, parçalý bulutlu resmiyim!
Beni yeniden çiz,vefalý ellerinle.
Sakin bir denizde ala’mavi bir gemi.
Ve maviye yolculuk...

Sol yaným kýrsal kesim çocuðu,
Öp hadi kirli yüzümden, yaralarýmdan!
Öpüþlerin derin yaralarýn merhemi, ben derinden yaralý.
Öpüþlerin öksüz bir çocuða bayram þekeri
Ve anne eli sýcaklýðý irkilmiþ bir tende...

Dokunma demiþtim dokun!
Tam da þimdi, iþte þimdi düþmüþken,
Ümitsizken tut elimi yolculuk devam etsin...

Yürüyorum, yürüyoruz...
Yolumuzun üstü paramparça yürekler, kanayan yaralar.
Sen doktor oluyorsun, ben aðlama duvarý!
Analar baþýný koyup aðlasýn diye çökmüþtü bu omuzlar býrak aðlasýn.
Her gözyaþý bir mermi, her damla ömür törpüsü.
Ömrüm kýsalýr da kýsalýr...
Sen gül ama!... Sen gül ki ömrüm uzasýn.
Sen gül ama!... Sen gül ki yolum uzasýn...

Aralýk 2011
Sosyal Medyada Paylaşın: