NUR YÜZLÜM

Uzak durma gel koynuma,
Estirme karayelleri,
Saçlarýný dök boynuma,
Sarayým ince belleri.

Haydi, tebessüm eyle, gül,
Yakýp býrakma közden kül,
Açýl da birazcýk dökül,
Þaký eyle o dilleri.

Çözemezsek bu düðümü,
Kim söyler ki güldüðümü?
Kabul eyle öldüðümü,
Araya korsan elleri.

Ay ile güneþe söyle,
Nur yüzünü dön bir þöyle,
Bir lahzacýk nazar eyle,
Derdime katma selleri.

Rüzgârla kokunu esin,
Gel yakýndan gelsin sesin,
Gözlerimdeki perdesin,
Kaldýr aradan tülleri.

Akýtma gözümden yaþý,
Yere düþse yakar taþý,
Aþka düþmüþ dertli baþý,
Sarar sevdanýn külleri.







Sosyal Medyada Paylaşın: