Hastalığım mı

Hastalýðým mý




Yarýnlara inanýþlarýmýn aldanýþlarýna takýldým bu akþam
Gerilere gittim baþarýlarýmýn, olumsuzluklarýmýn izinden
Anam ölmüþtü on yaþýmdayken
bir aðabeyim
Üç de kardeþim vardý
Fakirdi
Çok fakirdi babam.

Bir çocuðun hayalsiz kalmasýnýn acýsý düþtü yüreðime
Gece karanlýklarýna buz düþerdi gözyaþlarým
Kuþlarýn özürlüðüne takýlýrdým geleceðin umutlarýnda
Yýldýzlar umut gönderiyordu zaman zaman
Dað doruklarýndaydý gözlerim

Bir sonraki gün önceki günü tamamlayamadý asla
bir acýma hissediyordum insanlarýn bakýþlarýnda
bilmiyordum kime vereceðimi daðdan topladýðým çiçekleri
kýzlarýn anasýz çocuklarý sevmeyeceklerini düþünüyordum
yüreðimi paramparça yapýyordu soðuktan babamýn çatlamýþ elleri

çocukluðum hep avuntu buldu babaannemin þefkatinde

çocukluðumdan kurtulmuþ bir de gençliðim var benim
kýt Türkçem, ekmek istemeye bile yetmeyen Bulgarcam
hayallerime ulaþmama hiçbir zaman yetmedi birikimlerim
kitaplar girdi devreye her iki dilden de okuyacaðým
yaþamý öðrenmek için hep uykularýmý çaldým
bulmacalar çözdüm çiçeklerin renklerinde

yeraltý dilini çok iyi bilen bir madenciydim artýk
taþlarýn sertliði erirdi ustalýðýmýn hünerinde
cesaretimde biterdi tehlikelerden doðan korkular
mutluluðumu derinliklerin havasýz köþelerine hava göndermekte aradým
her kýzý, her kadýný anam gibi gördüm, anam gibi sevdim
olumsuzluklara emin adýmlarla yürüdüm, insanlardý ufkumdaki sevgim

yarýnlara inanýþlarým aldanýþlarýmý yendi her zaman
bahçelere güller, çiçekler dikmekle geçti ömrüm
ufkum aydýnlýk, beynim açýk, rahattýr gönlüm.
Hastalýðým mý yüreðimin yýpranýþýndan
Biraz naz, biraz korku, bir de yaklaþan ölüm




Rahim Recep Akdora

Sosyal Medyada Paylaşın: