Yollara uzandý ömrüm, Uyudum bir sevdanýn gölgesinde Terlediðimde terini yüreði ile sildi. Ateþlendiðimde buz olup, Derimin altýna iþledi. Benim kalbim atýyordu, Onun göz kapaklarýnda.
Onca yaþadýðým gelgitlerin nedeni Belki de, Aþkýn varlýðýna alýþmamda ki, Çocuksu yeteneksizliðimden kaynaklanýyordu. Oysa o, tuttu ellerimden, Yönünü þaþýrttý tüm hüzünlerimin. Hava akýmý bile karþý koyamýyorken Bende ki bu havailiðe, Düþ dünyasýndaymýþým gibi, Onun yüreðinde olgunlaþmaya baþladým Suyun altýnda býraktým Hayata dair, Tüm kýzgýnlýklarýmý.
Gözlerimi çalýp, Gözlerinin ardýna sakladýðý gün belliydi, Bir daha unutamayacaðým. Ben sevdim, o bahaneydi Yüreðimde ki çýrpýnýþlara..
Bil ki, Mesai bitimi yok bu aþkýn... Sen bu satýrlarý okurken bile Aþkým katlanýp çoðalmaya, Kabýnýn dýþýna taþmaya Devam ediyor olacak.
Aþk kontrolsüz sarhoþluk gibi, Baþým dönüyor hala... Sevgili; Ölüm, Hayata ara vermektir dudaklarýnda...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
mina Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.