Yokluğun Ne Zormuş

yokluðun ne zormuþ
acý veriyor bana.

unutmaya çalýþtým oysa seni
sensiz geçen gecelerim
hep bana küskün.

dün gece
sessizce yürüdüm
parlayan yýldýzlarýn altýnda
ellerim üþümüþtü sensiz.

yine yalnýzdým
þarkýlar mýrýldadým kendi kendime
vuslat doldu gözlerim
sabahý beklerken.

düþlere sorsam seni
gönül susar.

gündüzlere sakladýðým hayalin
solgun yüzle bakar
geceler bana küskün.

býrakmadý birtürlü yakamý hüzün
benimle yatar
benimle kalkar.

yokluðun ne zormuþ
hayalini kursam içim üþür
umutlar vurur beni
ben aðlarým geceleri...
Hüseyin YANMAZ
21/12/2011


Sosyal Medyada Paylaşın: