Geç Doğan Güneşe Değil Kaderime Kırgınım...

uzaktan sevmenin acýsýný hissettim yüreðimde
bu gecede aðladý sensiz benimle gökyüzü
sitem dahi etmedim
bakýp durdum
puslu camlarýn ardýnda.

bulutlara
sordum seni
inkar etti benden seni
bu yüzden kýrgýným gökteki bulutlara.

arar bulurum seni
inandýðým karanlýk gecelerin arasýnda
tek dostum belkide yýldýzlardý o da kaybuldu yokluðunda
bilmiyordum sonu ayrýlýkmýydý yoksa neydi
öylece susup kaldým içime kor ateþ düþtü.

yürüdüðüm yollar hep diken
daðlara çýð deðil sanki hüzün düþmüþ
haykýrdým sesimi gökte parlayan yýldýzlara
uykusuz gecemin sonuydu sanki.

aynalarda hep sen vardýn mahsumdu gözlerim
sen içimde iken hüzün düþer düþlerime
susuz kalan aðaçlar yeþerirmi su içmeyince
sevda iyi olmaz seni görmeyince
geç doðan güneþe deðil
kaderime kýrgýným...
Hüseyin YANMAZ
22/12/2011

Sosyal Medyada Paylaşın: