hani diyorlarya hayat boþ bir çile býraktým kendimi gecenin karanlýðýna güneþin doðmasýný beklerken boyun eðdim gölgesine hasret yelkenleri yapýþmýþ yüreðime çýkmaz düþlerin ruhhuma girince bir baþka yaþar içimde eser poyraz yeli içime çekerim seni aþkýn yaralar beni.
güneþin yüzü bana dönük ben güneþe küskün yüreðimi koydum uçurumun kenarýna gök yüzü simsiyah karýþtý bulutlara mahsum bir rüzgar eser durur çoðu zaman hüzün düþer içime hayat böyle iþte aþkýn acýsý baþka olur yaralar beni bir baþka doðar gün ýþýðý gözde uzaksa aþk çölde þarap misali aþkýn paralar beni... Hüseyin YANMAZ 20/12/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.