Karlý dað yamaçlarýnda vurdu beni avcýlar
yaralý uçurumlarda uçmayý unutmuþ,
kanadý kýrýk bir kuþ gibi kaldým...
Ellerimde kalbimin atýþlarý
dudaðýmda hasretin yakarýþlarý
gözlerimde güllerin gözyaþlarý kaldý…
Ah! ne dostlarým arar þimdi,
ne de yolunu gözlediklerim çýkýp gelir...
bir dað çiçeðine gizledim özümün rüzgarýný
alýpta saramadým sineme vay...
Cebimde ayrýlýk otlarý
gözlerimde yakarýþlar
içimde yýllanmýþ kýrgýnlýklarla
sakalýmda sarý tütün kokusu mahsun...
Kýrýldým iþte ey hayat tutan yok elimi
boynuma sarýlan yok
her akþam tanýmadýðým bir hicran
bilmediðim bir hüzün çalar kapýmý...
Çare deðil beklemek ey kalbim
çare deðil
unut onun bakýþýný, gülüþünü
dokunuþunu unut
gelmiyor iþte ölümüne özlediðin
yýllarca yolunu gözlediðin
hayalini herkesten gizlediðin
gelmiyor iþte...
Bilemedim, kimseye olduðundan fazla
deðer verilmeyeceðini
sevgiyi hak etmeyenin sevilmeyeceðini
bir sevda rüzgârýydý esip geçti de...
bir masaldý sevdim bitti de...
unut onu kalbim
unut alnýmýn karasýný
baðrýmýn yarasýný
unut
Kýrýldý aðacýmýn gönül dallarý
uçup gitti umut kuþlarým
sevgiden ördüðüm duvar da yýkýldý
hayatýn elinde kara bir gül
batýrýp duruyor dikenlerini canýma...
yüreðimde uçurum yaralarý
gözlerimde sessiz sýzýlarla
dipsiz uçurumlarýn koynunda
ayazlar üþütüp durur tenimi her gece...
yitirmiþ mevsimler rengini ömrümde
içimde bütün arzular tükenmiþ
önümde dað dað yalnýzlýklar
yalýn ayak koþuyorum þimdi kara kýþlara
ayaklarým kan- revan içinde...
unut onu kalbim
unut tatlý sözlerini
deniz rengi gözlerini
ondan sana hayýr yok
Çaðýrsam duymuyor
almýyor beni bu kuytudan ah!?
dinler mi anlatsam derdimi daðlar?
eser mi rüzgar?
alýp götürür mü sesimi sular?
Ah! Kalbim
ne kadar haykýrsam,
duymuyor sesimi kimse uçurumlardan baþka
tutmuyor elimden yalnýzlýðýmýn
sabýkalý ihanetler tutmuþ yol baþlarýný
her akþam içimde bir maral aðlar
Fýrtýnalarýn öfkesine yazýp aþk fermanýný
cehennemler uzatarak uçurumlara
derin bir vadide idam ettim kimliðimi
kimse bilmiyor...
Unut kalbim onu
unut varlýðýný
yokluðunu unut
ondan sana hayýr yok
Ömrümde bahar gelmeyi
çiçek açmayý
kuþlar uçmayý unuttu çoktaaan...
Sen de unut onu
sen de unut kalbim...
sen de unut onu...
unut kalbim...
unut onu...
unu ka...
un...
u...
Nuri Can
13/ 12/ 1984
www.nurican.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
“Bir eşi olmalı insanın” diyor ya Can Yücel Bir gün ben ölürsem Gülünen öldürün beni (Türkü Sözü) Sizin Hiç Anneniz Öldü mü? Benim Öldü AY IŞIĞINA ŞARKILAR (isimli kitabımdan seçme AŞK şiirleri) Lal-ı Gühar ( kitap dosyası) Ey Dedim Sustum Sen gittin Masal bitti En Güzel Rüya Sensin AY IŞIĞINA ŞARKILAR (isimli kitabımdan Hasret Hüzün Ve Gurbet şiirleri)