Fecre Koşanlar
Fecre koþanlar ýþýk kanatlý,
Sonsuzluk aþkýyla bal olur gamlar.
Sineler fedakâr, dimaðlar sebatlý,
Her biri doludizgin rüzgârdan atlý,
Gülen gözlerinden muþtular damlar;
Fecre koþanlar ýþýk kanatlý.
Yeniden diriliyor mazideki ruh,
Sýr âlemin perdeleri aralanýyor.
Zilletten sýyrýlýyor mazlum güruh.
Kutsi devre þahit oluyor tarih,
Goncalar açtý, güller sýralanýyor;
Yeniden diriliyor mazideki ruh.
Dalga dalga yayýlýyor muhabbet,
Kuruluyor sevgi adacýklarý.
Sýlaya dönüyor hüzünlü gurbet,
Nakýþ nakýþ iþleniyor uhuvvet,
Ayný halkada ayrý kýtalarýn çocuklarý;
Dalga dalga yayýlýyor muhabbet.
Nurefþan günlere göz kýrpýyor sabahlar,
Altýn huzmeler uyandýrýyor baþaklarý.
Serap oluyor, vaveylalar, vah’lar;
Her yanda misk kokusu, sineler ferahlar.
Zafer taklarý karþýlýyor özlenen þafaklarý,
Nurefþan günlere göz kýrpýyor sabahlar.
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.