VAR GİT ZEYNEP

Bir oðlum var candan,canýmdan öte.
Var git Zeynep var git,sana yaramam.
Býçak mý saplarsýn sahipli ete ;
Var git Zeynep var git,sana yaramam.

Düðün yaptý babam,borç bulduk hem de.
Aklýn neredeydi söyle o demde ?
Eþimin ekmeði var iken midemde;
Var git Zeynep var git,sana yaramam.

Gözlerine gözüm deðenden baþka,
Bir leke sürmedik yirmili aþka .
Böyle çýkmasaydýn karþýma keþke.
Var git Zeynep var git,sana yaramam.

On liram var ise ,postaya verdim.
Bir zaman yoluna ömrümü serdim.
Nasip deðil ise ,kýrýlma derdim ;
Var git Zeynep var git,sana yaramam.

Ben þair adamým,caný kýramam .
Ya sen git buradan ,ya ben duramam.
Bekleme ne olur,olmaz aramam.
Var git Zeynep var git,sana yaramam.

Beydaðýna dedim “yol verme sakýn”.
Tutamam ellerin ,el verme sakýn .
Bir hata edip te gül verme sakýn.
Var git Zeynep var git,sana yaramam.

Yirmili yaþýma düþen ilk cemre ;
Yazmadý allahým seni bu ömre ;
Boynum ince derdin aþkýndan emre;
Var git Zeynep var git,sana yaramam.



Sosyal Medyada Paylaşın: