MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yokluğun Acımasızlığına Direniş
Müsadenizle

Yokluğun Acımasızlığına Direniş



Ýncitilmiþ bir çocuk gibi durduðuma bakmayýn;
iþçi doðmuþum, iþçi yazýlmýþým kafa kaðýdýma.
Elimdir- bileðimdir servetim, alnýmýn teri þerbetim.

Alabalýk renginde akan çaylarda, gölbaþlarýnda,
söðüt dalý serinliðinde nefeslendirmiþim ciðerlerimi.
Çið gibi yaðan yoksulluðun içinde
kuru ekmeði ýsýrýrken kaslarýmýn aldýðý þekilden ibarettir yüzümün gördüðü gülümseme.

Þimdi film kurgusu hayatýmla minder üstünde oturuyorum;
hala daracýk patikalarda türküler çýðýran
ve kapýmý vakitli vakitsiz çalan komþularým var.
Gelgitler içinde yuvarlanýyorum.

Odalarým biraz sýkýþýk, küpler halindeler. Perdelerim hala patiska.
Çiðin dokunuþunu bekleyen duvarlarýmda örümcek aðlarý var.
Okumam yazmam olmuþ olmamýþ ne fark eder;
rüzgar kuzeyden esince anlýyorum güzün geleceðini, aðaçlarýn yosunlarýndan anlýyorum rüzgarýn kuzeyini.

Kýyamet ateþleri yanmýyorsa da ocaðýmda, öyle aðýr misafirler nasip olmamýþsa da; eþiðimdeki taþ sertliðinden utanýp günbegün biraz daha kamburlaþýyor topraklý, gübreli, pençeli ayaklarýn yorgunluðunda.
Zaman zaman tökezliyor ömrü törpülenmiþ adýmlarým.
Yine de yeþerip duruyorum kendi içimde.
Benimkisi sadece huysuz acý.
Ne özüm kara, ne gözüm kara.

Tepelerde çakallar donuk donuk ulurken mermeri eritiyordu yüreðimin ateþi.
Arpa tarlasýnda, ay ýþýðýnda sevdimdi.
Sevip de alamamak nedir bilenlerdenim,
bir gülün ta yüreðinden koparýlýp çiðnenmesi nedir bilenlerdenim.

Anladýðýmda yokluðun acýmasýzlýðýný
üstüme kar yaðmaya baþladý, kara günler yaðmaya baþladý.
Körpe dallar kurudu aðacýmda, kuþlar þakýmasýný kesti,
ýssýz seneler kuruldu çorak belleðime, uçsuz bucaksýz.

Hiçbir þey masum deðildir artýk .
Ellerim titrer gönülsüzce, bacaklarým çarpýlýr gönülsüzce.
Günlük aþýmý piþiren o kýyamet ateþinden bir alaz kapýp
uykusuzluðumu, düþlerimi, heveslerimi
ve vefasýz sevginin mektup destelerini yakmak geliyor içimden,
yaþanmamýþ öykülerimin müsveddelerini yakmak geliyor içimden.

Sahipsizlik baykuþ gibi kondu dallarýma,
deðmeden geçtim korkunun kurþun çemberinden,
neyim var neyim yok doldurdum kefenin ceplerine
ve daraðacýna astým kaderin umursamazlýðýný.

Hurdacýdan aldýðým makasý sallýyorum,
yeminim eðri büðrü parmaklarýn üstüne.


Müsadenizle


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.