Bedenimden Notlar I
küllerimden uzaklar biriktiriyorum sana…
çok yakýnýnda sayýklayarak, silinerek, yiterek geçtim
hayatý iki paralelle denklenen garip bir yoldu düþtüðüm
karþýlýklý iki trendik seninle hepsi bu
kaçak yolcu tedirginliðim bundan…
aramýzdaki ufak mesafeye korkaktý adýmlarým
hep yüzünü görebileceðim dýþ açýlar seçiyordum sana
gözüme baksan belki görürdün iç acýlarýmýn toplamýný
þimdi hiçlik safhasýndayým, arþýnlýyorum kendi noktamýn çapýný
gönlüme düþen ilk cemreden sonra bir de gidiþlerine aðladým
gelebildiðine umutlu…
bir sana bir de rüzgara açtým bedenimi
geliþine dileklediðim uzak aðaçlarýn dallarýdýr kirpiklerim,
zamaný geldiðinde tabutumu çivileyen o kara mýhlar...
etimden koparýp yýkadým/ kurutup astým o aðaca her þeyi…
cennetin sanma, gözüm uzak/yakýn olana cehennemim
þimdi baksan yýllar sonra kurumuþ dallarýma
görür müsün kirpiðimin ucunda duran yüreði?
sana varamayýþým bir imkansýzlýðýn hazin duruþudur; korkaklýðýn sanma
en az cesurum aþta senin kadar,
tenine susayan cümlelerim olmasa daha iyi anlatabilirdim her þeyi
sonu olmayan, soluðumdan,etimden, kemiðimden bir harita býrakýyorum sana
bozma ayak izlerimi tek vasiyetimdir
topraðý kefenlemedim gidiþime, tek hatýrasýdýr aðýrlýðýnca bu yükün
gerisi üryan…
bir mezarlýk nasýl gezilir bilmem, ölülerimi gömmedim hiç
uçurum kýyýlarýný dolaþ dudaklarýmdýr, þarkýlarým ses bulur
yýkýntýlarýmdan topla dökülen kirpiklerimi
yaktýðýn ateþi harla, gözyaþýn tenlerden ýrak dinsin, ölüm sebebidir
ufka savurdum küllerimi, rüzgarý tutuþtur
beni kesen bir doðrudan söz et, acýt bedenimi
gözümde duran dilek aðaçlarý tutuþsun
birden konuþmaya baþlar kuzey rüzgarý, korkma
çoktan/daha uzaktýr sana
adým akýp gider boþluða tokat atarak yalpalanan bir ayyaþ gibi
ölümü düþünme! yanan bedenimi kaldýran, savuran anlayýcýnýn çaðýrýcýsýdýr o
peþine düþme, uysal deðildir zaten saçlarýn yakalayamaz adýmý
bütün ýþýklarýný kapat dünyanýn
ikisi de uðultuyla gelir dayanýr kapýna
aþk ve ölüm!
yenen ganimeti alýr nasýl olsa…
bedenim/ruhum iki garip
yenilgiye uðrayan
ölüm tutsak ellerinde külümde rüzgarýný döllemekte
aþk yenik, rüzgarsa bir zafer þarkýsý söylüyor duyuyor musun?
uzak ölüler þenliðine katýp götürecek
aþk/a suretim artýk rüzgarlarda
sende olan,olmayan yitip gidecek.
Kubilay Yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.