Hayal Yorgunu

suçlu akþamüstlerim vardý o zamanlar
uzak aðaçlarla oynardý yalnýzlýðým
gençliðim ölümlerle oyalanmaktan uzaktý
þimdi yangýnlarým bile dar
hüznüme hayýrsýzým
sensizliði anlayamadan
kýrýk gül dallarý toplamaya baþladým
bölük pörçük rüyalarýmdan...

bulanýk akar suya benziyor uykularým
özleminle serinliði üþüten
ama daldýkça körelten gözlerimi
zamaný aþmanýn sonsuz biçimiyle yoðunum
biliyorum
zamanýn da sonundasýn
sonusun tüm sonlarýn...

þaka gibiydi asýl gerçekler
kar dolu pencereden çaðla aðacýna
peþine düþtüðüm çocuk maceralarda
ve en delikanlý suskunluklarým
avuç içlerini öptüðüm ana kadardý...

düþle gerçeði ayýrt edemiyorum artýk
artýk erken ölümlerle yarýþan
ömür sarsýntýlarýna geç kabuslarda
kýr çiçekleri toplamaya acemi
bir hayal yorgunuyum
kalbimin attýðý yerdeki çaðýltýyý
sesin sanarak
kendimle konuþuyorum...


kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: