Sen dostumdun. Beni görünce gülücüklerden saçan sen dostumdun benim. Seninle þenlenirdi nice akþamlar nerede kaldý, attýðýmýz kahkahalar. masamýza neþe veren o masallar.
Hele o þarkýlarýn eritirdi yufka yüreðimi birkaç kadeh içip aðlayarak söylediðinde.. Bendim en çok, mest olan þarkýlarýndan gecelerin sýr dolu ötelerinde. Sen dostumdun benim.
Günler seninle biterdi Ve akþamlar seninle baþlardý ufkun alaca kýzýlý serilirken üstümüze.. Sýrlarýný en çok sen dökerdin bana gecelerin en ileri saatlerinde. Sen dostumdun da benim.
Hatýrlar’ mýsýn? Bir gece nasýl kýzdýrmýþtýn beni. Hiç uyuyamamýþtým senin diþlerindeki, testerenin gýcýrtýsýndan ve sahilin kucaðýna zor atmýþtým kendimi Sana olan þaþkýnlýðýmdan saygýmdan Yine de dostumdun benim.
Oysa þimdi. Benden çok uzaksýn. Þu dostunu sen bir dedikoduya sattýn. ve selamýný kelamýný kestin beni býraktýn sen. Sen arasan’ da sormasan da yine, Sen dostumsun benim…
A.Yüksel Þanlý er 09 Aralýk 2011-12-09 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.