çayý yarým kalmýþ, denize açýlmýþ Ýstanbul vapurlarýnýn boþ boðazý göz süzmüþ, had bilmeyen sözlere yüzü düþmüþ kekeme þehrin, dil altýnda çakýl taþý
baðdaþ kurmuþ hüznün illasý, kýl payý boþunalara sislenmiþ kulaçlarý , diz döven ne yapsamlarýn içini çekmiþ mavi, bir karýþ havanýn þaþkýnlýðýna
çýðlýklanmýþ yalýnayak martýlar, incinmiþ göðün yüzü çýrpýnmýþ dalga kýrýðý, belkilerin taþkýnlýðýna durmadan boðulmuþ dünler, iþ olsun diye boþvermiþ soluðun rengi, kýþ gününü
dile düþmüþ nafilemin çalkantýsý, ceviz kabuðunda yorulmuþ mecalim, baþtankara yelken yelinde yorulmuþ baþýný alýp giden þiirler durmadan boðulmuþ gün durmadan boðulmuþ, karaya vuran gün ertesi
suadiye.2011 Demir Mutlugil] Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.