tekdüzelik arsýzca yapýþmýþ da tenime, usanç zevki boðacak beni nerdeyse; bugün – yarýnýn dünü, yani dünün ertesi, uðurlar karþýlarým hiç arasýz onlarý o bildik donuk hisle. kalbim zor bir gölgenin aðacý altýndadýr, senelerdir dört gözle beklediði – hiç kimse.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.