UZAYAN YILLARA
Bir peri kýzýna gönül baðladým,
Derdimin dermaný bilmez halimi,
Aþkýyla yanarak yürek daðladým,
Kýrýlýr kanadým, tutmaz elimi.
Esmiyordu rüzgâr bahardan, yazdan,
Sazýmýn teline dokundum azdan,
Bir güneþ doðdu ki sevdiðim kýzdan,
Aþkýn deryasýna saldým selimi.
Cennet sarayýnýn tülü açýldý,
Düþtü yüreðime ordan saçýldý,
Þuurumu çaldý, serden geçildi,
Bülbül de kýskanýr duysa dilimi.
Sevgiyle baþlardýk, aþk ile söze,
Sýdk ile baðlandýk yürekten öze,
Nevbahar rüzgârý eserken bize,
Vurdu bizi firkat, kesti yelimi.
Kesildi tellerim ötmüyor sazým,
Aðlarým, sýzlarým geçmiyor nazým,
Ne kadar yalvarsam deðiþmez yazým,
Felek baðlamýyor kopan telimi.
Kader bahtýmýzý böyle kýyanda,
Yollarý kapatýp ayrý koyanda,
Uzayan yýllara hasret uyanda,
Yýktý bu ayrýlýk, büktü belimi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sakaogluhasankucuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.