terzileriz biz yaptýðýmýz birbirimize giysiler biçmek en çok da kendimizde yanýlýrýz belki, dikiþleri patlar elbisemizin ayaklarýmýza dolanýr eteklerimiz çünkü hayal ettiðimizden farklýdýr çoðunlukla ölçülerimiz
... ve biz genellikle bilmeyiz aðýr kavuklarýn altýnda taþýdýðýmýzý kadife kaftanlarýn içine sakladýðýmýz yamalý kalpleri daha derine daha derine gömdüðümüz camdan benliðimizi ve bereli vicdanýmýzý
çünkü kendimizle ne yapacaðýmýzý pek de bilemeyiz ruhlarýmýz örtük, bu dünya karnavalýnda gözlerimizin gizlendiði oyuklarýn anlattýðý hikayeler vardýr ben ne zaman çok kýrýlsam çok fazla dal olmuþum çok yüzeyde çýplak bir nehir çýrpýndýrýlmýþ taþlarýn þiddetiyle içimde girdaplarým harman yerlerine koþarým orda hikayeler vardýr en eski hikayeler iyileþtirir çünkü bizi yalnýzca elimizden tutup bezden bebeklere elbiseler diken ve hikayeler anlatan anneanneler...
gülce cibran
Sosyal Medyada Paylaşın:
GILS SIBRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.