SUYA YATIRIYORUM İÇİMDEKİ ŞAİR CESETLERİNİ...

söylenmiþ sözden çoktur susulanlar kimi vakit...


içe tutuklanmýþ kürek mahkumudur çünkü a þ k.../ aþaðýlanmýþ, hor görülmüþ
yakýlýp yýkýlmýþ bir müstemleke kadar acýklý öylece kalakalýrsýn...

ince bir duman tüter belli belirsiz siluetin akþama karýþýrken...


þimdi suya yatýrýyorum içimdeki þair cesetlerini gözlerimde/ kirlerinden arýnsýnlar diye...



baþýbozuk ruhumun güve yeniði griliðinde flulaþýrken ben



bir kahve deðirmeninde unufak çekilen çekirdekler kadar katýlaþmýþ kalbimle

kapýndayým bir kez daha! kalbim acý’nýn tiryakisi...

bir fincan kahvenin kýrký yýl hatýrý varsa

bir acý sözün kaç yýldýr esaretinin diyeti? tepe üstü çakýlmýþ bir aþkýn hatýrý çiðnenmiþ çocuðuyum.

beni tersten sevmeli, tutup ayrýlýktan baþlatmalý bu hikayeyi...
en kýrýlmýþ yanlarýmdan kök salýyorum oysa; annemin suya koyduðu gül’ler gibi. acý uç veriyor , tomurcuklanýyor beynimde .
içimde, paslý menteþeli aðýr kapýlarý gýcýrdayarak kapanan bir masal var.
aynalarda ergen yüzümü daðýtýyorum bir yumruk darbesiyle...
"büyümeyi ben istemedim ki ", yazýyorum kanýmla duvarlara sonra...
büyüdükçe habis bir ur gibi hayata daðýlan aþkýmýn son çaresiydi belki þifalý elllerin...
anason kokulu ayrýlýk masalarýnda kalbimi kalbimi býrakmýþtým ...
ve seninle imiþ bu rüyadan ayýlýþým...

nasýrlý ellerinden lutfedilmiþ bir tokat vechiyle....

gülce cibran


Sosyal Medyada Paylaşın: