Ruhun ruhuma iyi gelmiyor nicedir
Bedenime yaslanýyor hüzünler,
Sol yanýmda açýyorlar çiçek gibi
Birer birer...
Her gözyaþý öncesi
Romatizmalarým azýyor,
Yaþam kalitem parmaklarýmýn ucundan süzülen
Küller gibi
Renkli rüyalardan çýktý geceler
Aklým bir divane gibi,
Bir adýný,
Bir de acýtmalarýnýn iz býrakan soluðunu
Heceler de, heceler...
Kalbin kalbime iyi gelmiyor nicedir...
Sol yanýmý oyun bahçesine çeviren
Kelebekler yok artýk...
Kramplar midemi çoktan terk ettiler,
Senden kalan tek þey,
Bir diþ fýrçasý,
Bir de ruhunun izini sürdüðü
Çýkmayan anýsý...
Bana iyi gelmiyorsun nicedir...
Omuzunda baþýmý yasladýðým yer çökük,
Yaþadýðýmýz evin kalbi
Kýrýk dökük...
Çiçeklerim saksýlarýnda ecelde,
Menekþelerimin boynu bükük.
Kaderim sýkýlmýþ örmekten aðlarýný,
Boydan boya sökük...
Bir mey gibi demleniyor acýn,
Seni býrakýp gitmek mi daha zor,
Yoksa kalýp hüznün aðýrlýðýný taþýmak mý,
Anlamadým...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.