MEZARA GİDER
Bu aþk hayatýmýn son yolculuðu,
Heder eylesen de beterden beter,
Ey aþk çiçeðimin gül tomurcuðu,
Derdim ki bu dünyam seninle biter.
Bir gün göremezsem arardým seni,
Öyle bir hasretle sarardým seni,
Sevgimle yoðurur yorardým seni,
O günler bir rüya, düþümde tüter.
Nerden baþlayayým, nasýl diyeyim?
Acaba nerenden doðru yiyeyim?
Bu aþk esvabýný her gün giyeyim,
Derdim de gülerdin, demezdin yeter.
Öpüp sevmediðim bir gün koymazdým,
Kýsa geçen vakti günden saymazdým,
Uzun vakitlerde bile doymazdým,
Bu ayrýlýk beni periþan eder.
Kurbanlar olayým tatlý nazýna,
Aþk ile sevgiyi kattýn hazzýna,
Gönül sarayýmýn huri kýzýna,
Derdim bu yolculuk mezara gider.
Sanma uzaklarda baþka yerdesin,
Ruhumda, kalbimde her an serdesin,
Tepeden týrnaða her yerimdesin,
Sanma mezarýmda bir zerren yiter.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sakaogluhasankucuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.