hezeyanlardan çýkmýþým adýmý sorma ben anlamsýz yaþamýþým diken diken yaramýn üstüne tuz bastýrmýþým yanmýþým külüme su dökme
ay yüzlü leylamdýn yarým kaldýn bitirilmemiþ öykümdün ben yandým gül hiç deðmediki tenine sen gül tenli olaydýn þimdi dikeninle yaramý deþme
hangi i mgeyi sana çevirsem bükülür daralýr aþk denen çerçevesiz pencere sevdan bu kadarmý kýrýktý ey serseri acuze dokunmadan tenine döküldü yere gayrý bundan öte ele güne gülme
ecelin bitiremediði bir senmi kalacaksýn ben yandým sen külsüzmü olacaksýn ey gözleri aþký teneþirlemiþ kadýn menzilinde topallayan yaralý ceylaným mavzerin önüne düþsede baþým biçme
mezar eþtirmiþim sen gittikten sonra yapraða küsmüþüm dalýma yel deðdikten sonra sevdamýz yapraðýn ve rüzgarýn insafýnda gayrý ben göçtükten sonra gelme
Sosyal Medyada Paylaşın:
uumut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.