AŞK MEKTUBU
Dünü unutamamak mý yaþ almak...?
Yarýndan vazgeçmek mi yoksa...?
Her iki sorunun da cevabýný bilmemek mi..?
Gün sonunda bu sorularýn cevapsýzlýðý mý?
Durdum, düþündüm nedeni, niçini.
Buldum, yüreðimdeki en narin özlemi.
Bir bardak çay, sessiz bir köþesinde evin,
Sessiz, hasret yüklü ve nemli gözlerle,
Alýp elime, ince kesik uçlu dolma kalemi,
Kokulu bir kaðýda yazmak içimden geleni.
Bittiðinde yürekteki bütün sesler,
Daima senin yazýp ta nokta koymayý.
Zarfý bile baþka ellerden sakýnarak,
Baþýna Sayýn yazýpta caným adýnýn
Gecikmesin de deðsin diye gözlerine,
Tatlý bir telaþla, postaya vermeyi.
Bütün bunlarýn en tarifsiz yaný ise,
Sevdalým ellerinin, güzelim yazýsýyla,
Cevap verdiðin sessiz çaðrýma, bana
En benzersiz armaðaný beklemek ....!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süreyya Nur Eyüboğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.