Hadi göster marifetini 'Çıkıp ta gel'...

Kimse/Siz/liðimi kendime,
benliðimi sana
seni de göz çukurlarým da biriktiriyor kader...

Cehennem sýcaklýðýndaki bir kaç damla suyun ,
Amentüsüyle ýslatýyorlar sensizlikten kirlenen tenimi.
Matemi uzak diyarlardan duyulan , köhne bir þehre defnediyorlar hiçliðimi...
Münker ve Nekir melekleri sen/li sorularýyla ,
sensizliðimi ispatlamaya çalýþýyorlar adeta.
Rivayetler , hakikatleri gün yüzüne çýkarýyor;

meðer ne çok severmiþim seni...

Yokluðunu varlýðýma armaðan ettiðinden beri ,
sana olan özlemim bile çok özledi seni...

Þizofrenik cümlelerin gizli öznelerine bürünüyor ,
adýnýn yanýndan kovulan ismim.
Sonu gelmiyor dilimdeki hicaz küfürlerin.

Gittin,
býraktýn ya ellerimi...
kentteki herkes sana benziyor sanki.
Bizden , ikimizden arta kalan hayaller düþmüyor yakamdan.
Nerede avaz avaz aðlayan bir çocuk görsem,
Sana yýkýyorum bütün suçunu , günahýný.
Senden izler taþýyor kaldýrýmlar.
Her santimetre kareye özenle iþlenmiþ gibi ayak izlerin.
Otobüsün ilk koltuðunda oturan bayanýn saçlarý saçlarýný andýrýyor ,
markasýný bilmiyorum ama kullandýðý rujun tonu dudaklarýndakiyle ayný.
Ulan bütün kadýnlar ayný mý kokar ?
Yanýndan geçerken sýzlýyor burun kemiklerim.
Hani utanmasam sen deyip sarýlacaðým...

Gözlerimdeki sonbahar senden bahsediyor üvey kalan bebeklerine.
Yitik þiir senfonisinden ,
hafýzalara kazýnan dörtlükler dudaklarýmdan düþerken,
yalnýzlarý oynuyor sessizliðim.
Ýkimiz için bir kaç beden büyük deðil mi bu ayrýlýk.


Hem söylesene duruyor mu cüzdanýnda hala resmim ?
’ Arada bakýp onunla konuþuyorum,
duymasan da hissettiðini biliyorum ’ derdin
Kulaklarým çýnlýyor bu aralar, dayanamýyorum.
Yakýndaysan gel.
Harflerin boynu bükük kaldý gidiþinle
Hatýr , gönül saymýyor kör olasý heceler
Hadi göster marifetini ’ çýk ta gel ’
Hadi göster marifetini ’Çýkýp ta gel’...


|Doðan Yücetaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: