Ah dedim ah.. Kalabalýkta kendini gözyaþlarýyla yalnýzlýðýna saklanmaya çalýþan insanlar, Umutsuz ve omuzsuz aðlýyorlar.. Bir gözyaþý bir insan, Ýki gözyaþý yine bir insan. Beraber aðlamýyorlar, Adaletsizlik !
Ah ki ne ah.. Kendini kalabalýk göstermek için giyilen kodlarýn sýkýþtýrdýðý dar beyinli insanlar.. Avuçlarýna sýðan soðukluðu manþet uzunluðuna göre ayarlayamayanlar, Üþüyorlar.. Bir kazak bir insan, Ýki kazak yine bir insan. Adaletsizlik.. !
Hem ah hem vah.. Kalabalýðýn içinde gülen, kör, oyuncaklaþan plastik insanlar Soðuk banklarý ýslatan gözyaþlarýyla kýçlarý yaþ olmuþ Altýna yapmýþ utancýyla gezen sokak çocuklarýna Büyüteci alýp gözlerine soksan Bakmazlar.. Bir pantalon bir insan, On pantalon yine bir insan. Adaletsizlik !
Ah ulan ah.. Saðýra yatan zengin hayat kadýnlarý, Bedeni deðil parayý ayaklarý altýna alan gururlu insanlara Omuzlarýný verseler.. Ýki omuz bir insan Ama kendi omuzumda aðlayamam..
Bunlarý dedim diye, Ne olur bela deðil de Baþýma gelen omzu olsa kalabalýðýn..
Ahmet Kastancý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.