ve þehrin camdan kalbi kýrýldý giden kýrlangýçlarýn ardýndan bilmediðimiz görmediðimiz hastane odalarýnda kaç sevinç çýðlýðý kaç isyan gözyaþlarý döküldü tozlu koridorlara...
ömür dediðimiz kaç mevsimlik kaç nefeslik... bilen var mý?
bizler sarmaþýk dallarý gibi sarýlýrken aþüfte hayatýn incecik beline o günü geldiðinde keser sýkýca baðlandýðýmýz göbek baðlarýný
taþýnýrken omuzlarda ebedi yolun güzergâhýna güvercin kanatlarýmýzda özgürlüðün hafifliði haydi gül dünya , istersen aðla... hatta parça parça daðýl un ufak ol
ister es ister gürle hoyrat rüzgârlar gibi istersen sil adýmýzý sonbahar güncelerinden zaten hiçbir mevsim hatýrlatmayacak sararmýþ güz çiðdemi yüzlerimizi...
ayþe uçar 05/ 11/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.