uyku tutmadý
masamda hokkam
elimde ucu kýrýk divit...
( haydi rastgele...)
saçlarý salaþ
dili dolaþýk...
pasaklý mý pasaklý
þýmarýk bir çocuðun gözleriyim
þimdi
gezip tozmalý kelimelerin dar sokaklarýnda
üç beþ tur atýp, derin nefesler çekmeli...
.....
fistaný kirli gecenin
süzüm süzüm süzülüyor yýldýzlar
aklý daðýnýk ay’ýn...
geçmiþ hatýralarýnýn peþine seðirtmekle meþgul
(en rahatý ) köþe baþýnda salýnan sokak lambasý
uçuþan pervanelerin gölge danslarýný seyrediyor
of!... sýkýldým
gölgelerde gecede beni hiç açmýyor
daha neþeli bir þeyler olmalý
daðýtmalý çocuk yüzümün kederlerini
-illâki!... masalýmsý bir þeyler olmalý, çocuk aklým geceden ne anlasýn
keþke (olsa...olabilse)
þöyle babacan yüzlü tonton bir dede
yüzünde yuvarlak gözlüðü
çýkýk elmacýklarýnda kýrmýzý tebessüm
götürse beni uzaklara...
bilmediðim, görmediðim
duymadýðým masalsý diyarlara...
ah! içimdeki dýþýmdaki ihtiyarý hiç dinlemese aklým
( výdý výdý výdýcý... gülmeyi unutmuþ )
belki de haklý
böyle berbat bir dünyada yaþamak
aklý olan için zül...
(çivisi çýkmýþ insanlýðýn )
neyse
geçelim...
geçelim efendim bunlarý
zaten ruhumdaki fýrtýna büyük
koptu kopacak kýyametimin vaveylasý
galibiyetsiz savaþlarýn maðlup neferiyim (hep )
aslýnda
( laf aramýzda kalsýn, aman duymasýnlar!)
ikisinden de çok býktým
kimden mi ?
hay Allah!... siz beni hiç dinlemediniz galiba
vazgeçtim
yazmaktan çizmekten
yoruldum yine...
neden mi?
hay Allah!... siz beni hiç anlamadýnýz ( galiba )
yaþlý ruhumdan , çocuk kalbimden (tabi)
onlar
didiþip yerken birbirlerini
(uykuya teslim olmalýyým, beni en iyi rüyalar anlar )
bugünlerde
dilime eski bir türkü pelesenk
“tin tin tini mini haným”
“seni seviyor caným”
selamlar olsun
þeftali aðaçlarýna
ve hâlâ meyve veren tüm aðaçlara
neþeyle öten kuþlara
pembe pembe açan sardunyalara...
(sürç-i lisan ettim af ola efendim)
gittim...
ayþe uçar
29 /11/2011