DEMİR PERDELER

demir pençeli akþamlarýn tuzaðýnda tel örgüler
rüzgârýn solugu zemheri, buz damýtýyor dört duvar
ranzanýn eteklerinde pas tutan çarþaf
yastýðýmda bi dolu gözyaþý

kana susamýþ vakit
kirpiklerim kanatsýz melek, kanatsýz kelebek

usumun derinlerinde uçsuz mavi
ve limansýz yýlgýn gemiler...
deli deli dalgalar, sallanýr yetim bedenim

yitik zamanlara tutulur dilim
prangalý düþüncelerimi vuran
ah! y e l l o z a c ý l a r

gözlerimde bir bulut... ha yaðdý ha yaðacak
dudaðýmda alev titremesi
düþler kýrýk telli keman, akordu bozuk çiçek

ölü saatlerin direðinde korsan bayrak
küflü zaman, ucu yýrtýk yýllar
geceler, zifiri yalnýzlýk
tahta kurdu arkadaþ, yýpranmýþ masa
her þafakta çentik atýlan duvar

güneþe hasret sevgi
yeþile kývrýlan patikalara, göðe uzanan papatyaya
sarý perçemli kanaryaya, matem pelerinli kargaya
ekmek kokusuna, tavþan kaný karanfilli çaya

üþür ellerim
ana kucaðýna muhtaç, yâr eline uzak
gamzelerimde ölü kýrlangýçlar
düþer parmak uçlarýmdan kötürüm yarasalar
kalbimin çeperlerinde k a n l a y ý k a n ý r s e r ç e l e r...

kaynar yedi katlý derinlikler, süzme karanlýklar
aðlar martýlar, inler yosun tüten kayalar
ateþ kusar.... susar
savrulur küller...

demir perdelerde esaret çiçekleri
dolar keder bakraçlarý
s ý z l a r y ü r e k...










06 /12 /2011
ayþe uçar


rüzgarin solugu zemheri,
Sosyal Medyada Paylaşın: