ESKİCİ

Yaradan’ýn elinden, aldým sevgiyi.
Ne ve kim girdiyse; gözlerimden,
Onlardan akýp da, taa gönlüme,
Yüreðim yettiðince, karþýlýksýz.
Su içer gibi soluksuz ve sabýrsýz..
O’nun aksidir diye, sevdim.

Ne yaptýmsa olmadý , yapamadým..
Ben bu çaðý hiç sevemedim.
Ömür yarýyý çoktan geçti ama,
Ben hep ,önceki yüz yýllarda kaldým.

O yerde..
Bilseniz her þey , nasýl da sade,
Bir o kadar, ihtiþamlý..!

Kalemler mahir, efsunlu kelimeler.
Sözler, zarif, riyadan asude, yalansýz..
Gözlerde, hep bir sevda izi var, zamansýz.

Renkler naif, abartýsýz, zarif.
Göz nuru kýymetli ve emsalsiz.

Ýman ve ibadet bile sessiz sedasýz.
Vatan sevgisi , vazgeçilesi deðil, göz baþ üstünde.

Ýþte o geçmiþ zaman , günleridir..
Hüzün, düþüren aslýnda, gözlerimden yüzüme..

Ne varsa , benden yansýyan, size
Gönlünüzde , bir habbe yerim varsa eðer..
Hani ,bestesi nihavent,güftesi içli..

Nidamýn sebebi budur iþte.

Kelamlarýmsa..
Sadece, halimi arzdan ibaret..!

Haberiniz ola,
Hiç sevemedim , ben bu zamanlarý , hiç.

Gelmem, gelemem aranýza dostlar.

Benim günlerim..
Taþ plaklardan da eski.

Sosyal Medyada Paylaşın: