küflü melodiler sikilmiþ kahkahalarýyla odama sýrýtýrken, dýþarda direniþlerin kralý asi kent boyun eðmiþtir kabuslara, tasýnda bir kaþýk sýcak çorbasý yoktur, aldanmýþ dudaklarýmýn… bülbüller kýzýla çalar, güneþin hükmü verilmiþtir, dar aðacýný yýldýzlar bizzat kendileri kurar… karanlýða halvet eden kentin kucaðýna terk edilmiþtir göz bebeklerim, bebek katilidir bu þehir… düzdüðüm hayata dirilen ecel tanrýlarý, ölüm odasýnda cildi kanlý kitabýmý sorgularken; ayaklarým; geri dönme özgürlüðünü sol eliyle çektiði on dört’lüsüyle alnýndan vurup, çoktan cehennemin sidikli eþiðinden geçmiþtir.
senin için vuruþtuðum meydanlara yadigar kalsýn, bedenimden ayýkladýðým kalbim… meydanlar senindir… ihanet bulvarýnda, sevgisini çakallara satan kadýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
işgal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.