Nazdan geçtik naz bir kadýnýn balkonu
bütün iyi çocuklar bilir kuraldýr bulutlu havalarda
aþk mevsimlik bir yanýlgý çorap söküðüm
anne beni uyandýr aþka geç kalacaðým
dinliyor musun göðü emen þarkýsýný çiçeðin
ellerim nasýl koca aðýzlý nasýl sürtük
bilekliðimde tel örgülü dize bahçesi
Ankara’da miyop bir kalbi taþýyor metrobüs
uzun yol geçmiyor geçim vaatleriyle
sen þimdi beklet toplu zaman aþklarýný
içinde bir çöplük temizlenecek
yazdan geçtik yaz bikinili bir mýzýka
marjinal evlerin saçaklarý ve annelerin kýrýntýsýdýr
toplamak bize düþtü bahardan kaldý bu saðrý
çitlembiðin ölürken çýkardýðý sese aðlayalým
aðlamak ki çatýlardan düþen kuþu anlatacak
susma söylen susuþtuðumuz zamana
Ankara taþ gibi bir kýzýn boy fotoðrafýdýr
saçýný siyah beyaz tararken gördüm eminim
eteklerinde sallanýyordu bunca insan ve sen
baþýna kýr düþmüþ hastalýklý gecekondu
öteden geldik naz karýþtý yaza
öptük yavru bir sokaðýn nefesinden