.. O’NSUZLUK ..

Aðarmýþ bir gün;
Ýsteksiz geçip duran dakikalar,
Görüntüsüne kan bulaþmýþ bir solgun gül,
Issýz ýssýz esmeleriyle bir rüzgar,
Ve harabe, ve bitik, ve yitik bir ben
Senden arta kalan yoksullar mahallesinde..

Herþeyini yitirmiþ harabe bir þehirdir artýk yaþadýðým,
Martýlarýn ýslýklarýnda saklý ismin,
Masmavi dalgalar sanki yokluðundan yorgun ve bezgin…
Bir çiçeðe dahi hayat veremeyen aciz bir toprak,
Hüznü gözbebeklerinde taþýyan biçare insanlar,
Düþman görünür birbirine bulutla yaðmur,
Güneþ’le ay; yaprakla rüzgar,
Ve asi, ve yorgun, ve bozgun bir yürek
Senden arta kalan yoksullar mahallesinde…

Doðanýn kaleminden bir resim en hoyrat;
Bedeli ödenmemiþ bir hayat,
Varlýðýndan arýnmýþ yokluðunsa kat kat.
Ölüme davet bekleyen bir can,
Ve yalnýz, ve sonsuz, ve Sen’siz geçen bir zaman
Gidiþinden arta kalan yoksullar mahallesinde…

Sosyal Medyada Paylaşın: